Ecuador part 3!:-)
Door: Blanche Peters
Blijf op de hoogte en volg Blanche
04 Juli 2015 | Ecuador, Zumbagua
Zumbagua en Illiniza bergbeklimmen! :-D
Na een zware nacht (heb nog steeds nightmares van de malariapillen en jeuk v/d bedbugs…) heb ik mijn zak met kleren uit de vriezer gehaald….KOUD!!! Ik moest daar nu kleren uit aan haha. Daarna met een stelletje uit Zwitserland, Pascal en Sebastian, achterin de laadbak richting Zumbahua. Daar was een markt. Echt lachen in die truck, prachtig, wel fris! ;-) Op de markt werd vanalles verkocht. Zelfs schapenvacht met daaraan nog bloed van de beesten, kleren, schoenen, toiletpapier, echt alles! Ik heb van die kleine banaantjes en een rode banaan gekocht. Maar uiteraard konden de Granadilla’s ook niet ontbreken, heerlijk al dat fruit! Verder een heuptasje gekocht. Matthias ging helemaal los. Hij heeft zijn eigen trui ingeruild voor een alpaca vest! :-D Zo grappig die lui! Nog een soort deeg met suiker gegeten (denk oliebol) en over de vleesmarkt gelopen…OMG! Zo ranzig…kippenhoofden, poten, stapels vet en darmen van koeien… ielgh!!! Daarna afscheid genomen van het stel en toen met locale mensen achter in de truck terug. 1 man met vies lang haar en een mondkapje…btje creepy!:-( Werd ook mega misselijk tijdens het rijden, maar na een dutje en een kop soep was ik ’s middags weer paraat voor horseback riding! ;-)
Pedro was mijn lieve hengst haha. We gingen helemaal naar boven, onderweg mijn muts nog ff kwijt (bleef hangen aan een tak…zo zie je maar weer hoe die paden zijn :-D) en na me kapot gelachen te hebben tijdens onze gallop momenten waren we eindelijk bovenaan. WAUW!!! Alle valleien waren zichtbaar, met net daarboven de wolken…Adembenemend als je zelf ook door de wolken heen gaat, onbeschrijfelijk. De gids Bernando vertelde ons het een en ander over de oorlogen van vroeger, alleen ik was zo moe, dat ik er weinig van mee heb gekregen. Vervolgens gingen we the Cloudforest in. En op weg terug naar boven voor de sunset waren we Bernando nog kwijt…OMG hahaha Helaas was het te bewolkt om echt een mooie sunset te zien en het begon onwijs koud te worden, freezing cold!!! Dus weer terug. De paarden liepen op het randje van de afgrond…best wel scary! Onderweg nog een schaap gered, die lag en zat vast. Het was al pikkendonker toen we terug kwamen bij het hostel. Gelijk gaan eten en na een potje tafeltennis en een lange douche, gingen we voldaan op bed!
06.00 de wekker ging, heb even alleen de sunrise bekeken in de hangmat voor onze kamer. Helaas was het niet zo helder, maar ik had internet, dus kon even alle berichtjes beantwoorden die ik had. Rond 9 uur gingen we met de bus weer richting Latacunga. Aan het einde van de rit heb ik mijn ipod nog aangesloten in de bus, prima! :-D Aangekomen hebben we besloten wat we precies gingen doen. Micha wilde zijn reisplannen omgooien om met ons nog de Cotopaxi te doen. Dus het plan werd, eerst de Illiniza Norte op (om nog verder aan de hoogte te wennen), daarna een nachtje in Secret Garden (op aanraden van Kitty), Cotopaxi op en daarna nog 1 nachtje in Secret Garden om bij te komen. Top plan! Dus alles geboekt, $210,- om de berg op te gaan, let it be worth it! ;-) Nog een beetje rondgeslenterd, ijsje gegeten en biertje gedronken in de pizzaria onder het hotel en toen op bed, morgen weer een grote hike voor de boeg.
Vroeg op en na een set handschoenen van alpacawol gekocht te hebben waren we klaar voor de hike richting de refugio van Illiniza. Met de bus werden we afgezet aan de rand van El Chaupi, daar een mega almuerzo gedaan en gelukkig konden we een lift krijgen naar het plaatsje zelf. De backpacks in een hostel gedumpt en toen achter in een pickup opweg naar t beginpunt van de hike. Op 3950m hoogte begonnen we de hike. Alles ging prima, alleen Micha had last van zijn darmen, dus die ging al ruftend naar boven!:-) Na onze korte break begon t te regenen…aaaah iets de pas versnellen! Het was een best stukje omhoog aan het einde. Maar een prachtig uitzicht! Ik wordt steeds meer verliefd op Ecuador en zn natuur! Op 4700m hoogte was dan eindelijk de refugio in zicht. Wat een klein ….hok! OMG en niemand aanwezig, geen licht, geen elektra, geen verwarming en hagel buiten…aaaah. De mannen hebben nog geprobeerd de generator aan te krijgen, maar tevergeefs. Dus dan maar koffie zetten en ontspannen. Opzich was het ook wel weer gaaf dat we hier dan helemaal alleen waren en back to the basics…wij zouden dit wel ff regelen! ;-) Er was namelijk wel wat eten aanwezig, dus hadden al helemaal bedacht hoe we het gingen doen…kwam er toch nog iemand aanzetten. Eerst btje teleurgesteld dat ons grote avontuur nu wat minder avontuurlijk was, maar blij dat we waren toen de stroom t deed en er een heerlijke maaltijd voor ons bereid was! WAUW :-D Om ons warm te houden hebben we veel thee gedronken en lekker gekaart. Ook nog ff wat pushups eruit geknalt, tsja alles om aan die hoogte te wennen, haha! ;-) Toen met zn drieen naast elkaar gekropen, in onze eigen slaapzakken….ik kan niet omschrijven hoe koud het was…maar oef geloof me het was niet een beste nachtrust.
Poeh what a night…haha. Na een pittig ontbijt gingen we opweg naar de top van Illiniza 5100m! Dikke nevel en een pittig stukje klimmen omhoog. Normaal gesproken huren mensen een gids…maar wij hebben dit gewoon saampjes gefixed, haha! Beetje regen en zo af en toe vielen er stenen naar beneden als je er op stapte, mega spannend en toch wel wat gevaarlijk. Eigenlijk zagen we de route helemaal niet en hebben we met een app Mapme onze hike voortgezet…natte vingerwerk dus…LETTERLIJK! ;-) Na 2,5 uur waren we dan eindelijk boven…whoopwhoop! KAPOT kan ik je vertellen. Je zou vanaf daar alle bergen moeten kunnen zien, prachtig uitzicht…maar wij hadden mist, dus konden alleen elkaar net zien..aargghhh. Dus opweg terug. Een lang stuk konden we zowat glijdend naar beneden ivm zachter zand. Nadat we even zijn gaan zitten voor een broodje werd ik mega misselijk en kreeg ik dikke hoofdpijn, ik wist niet hoe snel ik naar beneden moest gaan. Als een malle! Heeft namelijk met hoogteziekte te maken. In het hostel nog een dutje gedaan en toen naar Michachi. Daar gezocht met de backpack op de nek naar een hostel. Ranzig hotel gevonden, wc stonk onwijs, zegt die vrouw: “Haal zo wel een luchtverfrisser.”…pardon: “Wat dacht u van schoonmaken!?” haha. “Tot ziens mevrouw!” Dus ander hotel gevonden, beter! Nog ff marktje bezocht voor fruit en groenten en daarna in koffie tentje espresso besteld. Kregen een mok met warm water en een potje met iets warms waarmee we t moesten mengen ofzo haha heel gek. Na een mega Chinese maaltijd gingen we KAPOT op bed, what a day!:-D
Next stop is Secret Garden en de beklimming van de COTOPAXI!!!:-D
Liefs,
Blanche
Na een zware nacht (heb nog steeds nightmares van de malariapillen en jeuk v/d bedbugs…) heb ik mijn zak met kleren uit de vriezer gehaald….KOUD!!! Ik moest daar nu kleren uit aan haha. Daarna met een stelletje uit Zwitserland, Pascal en Sebastian, achterin de laadbak richting Zumbahua. Daar was een markt. Echt lachen in die truck, prachtig, wel fris! ;-) Op de markt werd vanalles verkocht. Zelfs schapenvacht met daaraan nog bloed van de beesten, kleren, schoenen, toiletpapier, echt alles! Ik heb van die kleine banaantjes en een rode banaan gekocht. Maar uiteraard konden de Granadilla’s ook niet ontbreken, heerlijk al dat fruit! Verder een heuptasje gekocht. Matthias ging helemaal los. Hij heeft zijn eigen trui ingeruild voor een alpaca vest! :-D Zo grappig die lui! Nog een soort deeg met suiker gegeten (denk oliebol) en over de vleesmarkt gelopen…OMG! Zo ranzig…kippenhoofden, poten, stapels vet en darmen van koeien… ielgh!!! Daarna afscheid genomen van het stel en toen met locale mensen achter in de truck terug. 1 man met vies lang haar en een mondkapje…btje creepy!:-( Werd ook mega misselijk tijdens het rijden, maar na een dutje en een kop soep was ik ’s middags weer paraat voor horseback riding! ;-)
Pedro was mijn lieve hengst haha. We gingen helemaal naar boven, onderweg mijn muts nog ff kwijt (bleef hangen aan een tak…zo zie je maar weer hoe die paden zijn :-D) en na me kapot gelachen te hebben tijdens onze gallop momenten waren we eindelijk bovenaan. WAUW!!! Alle valleien waren zichtbaar, met net daarboven de wolken…Adembenemend als je zelf ook door de wolken heen gaat, onbeschrijfelijk. De gids Bernando vertelde ons het een en ander over de oorlogen van vroeger, alleen ik was zo moe, dat ik er weinig van mee heb gekregen. Vervolgens gingen we the Cloudforest in. En op weg terug naar boven voor de sunset waren we Bernando nog kwijt…OMG hahaha Helaas was het te bewolkt om echt een mooie sunset te zien en het begon onwijs koud te worden, freezing cold!!! Dus weer terug. De paarden liepen op het randje van de afgrond…best wel scary! Onderweg nog een schaap gered, die lag en zat vast. Het was al pikkendonker toen we terug kwamen bij het hostel. Gelijk gaan eten en na een potje tafeltennis en een lange douche, gingen we voldaan op bed!
06.00 de wekker ging, heb even alleen de sunrise bekeken in de hangmat voor onze kamer. Helaas was het niet zo helder, maar ik had internet, dus kon even alle berichtjes beantwoorden die ik had. Rond 9 uur gingen we met de bus weer richting Latacunga. Aan het einde van de rit heb ik mijn ipod nog aangesloten in de bus, prima! :-D Aangekomen hebben we besloten wat we precies gingen doen. Micha wilde zijn reisplannen omgooien om met ons nog de Cotopaxi te doen. Dus het plan werd, eerst de Illiniza Norte op (om nog verder aan de hoogte te wennen), daarna een nachtje in Secret Garden (op aanraden van Kitty), Cotopaxi op en daarna nog 1 nachtje in Secret Garden om bij te komen. Top plan! Dus alles geboekt, $210,- om de berg op te gaan, let it be worth it! ;-) Nog een beetje rondgeslenterd, ijsje gegeten en biertje gedronken in de pizzaria onder het hotel en toen op bed, morgen weer een grote hike voor de boeg.
Vroeg op en na een set handschoenen van alpacawol gekocht te hebben waren we klaar voor de hike richting de refugio van Illiniza. Met de bus werden we afgezet aan de rand van El Chaupi, daar een mega almuerzo gedaan en gelukkig konden we een lift krijgen naar het plaatsje zelf. De backpacks in een hostel gedumpt en toen achter in een pickup opweg naar t beginpunt van de hike. Op 3950m hoogte begonnen we de hike. Alles ging prima, alleen Micha had last van zijn darmen, dus die ging al ruftend naar boven!:-) Na onze korte break begon t te regenen…aaaah iets de pas versnellen! Het was een best stukje omhoog aan het einde. Maar een prachtig uitzicht! Ik wordt steeds meer verliefd op Ecuador en zn natuur! Op 4700m hoogte was dan eindelijk de refugio in zicht. Wat een klein ….hok! OMG en niemand aanwezig, geen licht, geen elektra, geen verwarming en hagel buiten…aaaah. De mannen hebben nog geprobeerd de generator aan te krijgen, maar tevergeefs. Dus dan maar koffie zetten en ontspannen. Opzich was het ook wel weer gaaf dat we hier dan helemaal alleen waren en back to the basics…wij zouden dit wel ff regelen! ;-) Er was namelijk wel wat eten aanwezig, dus hadden al helemaal bedacht hoe we het gingen doen…kwam er toch nog iemand aanzetten. Eerst btje teleurgesteld dat ons grote avontuur nu wat minder avontuurlijk was, maar blij dat we waren toen de stroom t deed en er een heerlijke maaltijd voor ons bereid was! WAUW :-D Om ons warm te houden hebben we veel thee gedronken en lekker gekaart. Ook nog ff wat pushups eruit geknalt, tsja alles om aan die hoogte te wennen, haha! ;-) Toen met zn drieen naast elkaar gekropen, in onze eigen slaapzakken….ik kan niet omschrijven hoe koud het was…maar oef geloof me het was niet een beste nachtrust.
Poeh what a night…haha. Na een pittig ontbijt gingen we opweg naar de top van Illiniza 5100m! Dikke nevel en een pittig stukje klimmen omhoog. Normaal gesproken huren mensen een gids…maar wij hebben dit gewoon saampjes gefixed, haha! Beetje regen en zo af en toe vielen er stenen naar beneden als je er op stapte, mega spannend en toch wel wat gevaarlijk. Eigenlijk zagen we de route helemaal niet en hebben we met een app Mapme onze hike voortgezet…natte vingerwerk dus…LETTERLIJK! ;-) Na 2,5 uur waren we dan eindelijk boven…whoopwhoop! KAPOT kan ik je vertellen. Je zou vanaf daar alle bergen moeten kunnen zien, prachtig uitzicht…maar wij hadden mist, dus konden alleen elkaar net zien..aargghhh. Dus opweg terug. Een lang stuk konden we zowat glijdend naar beneden ivm zachter zand. Nadat we even zijn gaan zitten voor een broodje werd ik mega misselijk en kreeg ik dikke hoofdpijn, ik wist niet hoe snel ik naar beneden moest gaan. Als een malle! Heeft namelijk met hoogteziekte te maken. In het hostel nog een dutje gedaan en toen naar Michachi. Daar gezocht met de backpack op de nek naar een hostel. Ranzig hotel gevonden, wc stonk onwijs, zegt die vrouw: “Haal zo wel een luchtverfrisser.”…pardon: “Wat dacht u van schoonmaken!?” haha. “Tot ziens mevrouw!” Dus ander hotel gevonden, beter! Nog ff marktje bezocht voor fruit en groenten en daarna in koffie tentje espresso besteld. Kregen een mok met warm water en een potje met iets warms waarmee we t moesten mengen ofzo haha heel gek. Na een mega Chinese maaltijd gingen we KAPOT op bed, what a day!:-D
Next stop is Secret Garden en de beklimming van de COTOPAXI!!!:-D
Liefs,
Blanche
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
