Ciudad Perdida, Colombia deel 2!!!

De verloren stad!:-D


’s Ochtends werden we opgehaald door een busje om naar Santa Marta te gaan. Daar moesten we nog even wachten bij het bureau en na betaalt te hebben gingen we met een open busje met 12 mensen opweg naar het startpunt van de 4 dagen durende hike!!! Exciting! ;-) Met het busje gingen we redelijk stijl omhoog over een smal pad en over kleine riviertjes, een bumpy ride! :-P En ineens is er een klein dorpje met een gewone straat, muziek, restaurantjes, mensen, honden etc. Daar hebben we uitgebreid geluncht en lekker zitten kletsen met de mensen uit de groep. Na de lunch was het zover, let’s get active!

Dag 1: Gedurende de 4 uur durende hike naar het kamp hadden we prachtige vergezichten! Ook het landschap veranderde, echt super mooi om te zien! De kleur van het zand ging van wit, naar geel, naar rood, gaaf! Tussen het hiken door zijn we 3x gestopt. We kregen water, sinaasappel en de derde stop watermeloen. Geweldig, knabbelend op een stukje fruit, bezweet, moe en genietend van het uitzicht op de bergen en valleien om je heen! :-D Want de track was zeker pittig! Het was stijl, klauteren, glibberig, hot en we moesten ook over verschillende rivieren heen. Ik heb me helemaal kapot gelachen om Mano. Het ging echt best wel goed, alleen hij kreeg last van zn milt en hij hijgde als een paard achter me, hilarisch! ;-) De goede voornemens werden gemaakt! Haha Eenmaal bij het kamp aangekomen mochten we onze eigen hangmat uitzoeken (met klamboe eroverheen). Je ligt nog geen halve meter van elkaar vandaan, erg gezellig! Na gedoucht te hebben kregen we een goede maaltijd voorgeschoteld. Kip met rijst en salade, prima! Tijdens het eten hebben we lang zitten kletsen met een koppel uit South Africa en de tourguide heeft ons ook het een en ander uitgelegd over de cocaïne plantages. Vroeger werd er heel veel cocaïne verhandeld. Elke 3 mnd kon er geoogst worden. Toen kwamen er paramilitairen die de farmers gingen afpersen. Jose Abello Silva beloofde bescherming tegen deze paramilitairen in ruil voor coke. Hij gaf ze medicijnen, eten etc. De regering wilde toen een deal met hem maken, maar hij heeft hen uiteindelijk belazerd en is toen opgepakt. In 2006 is het gestopt en nu zijn er bijna geen cocaïne plantages meer. Er wordt vooral cacao, vee en koffie verhandeld. Ook bestaat nu 85% van de inkomsten uit toerisme. 110000 mensen leven in het park en daarbij ook 3 soorten slangen. De coral snake heeft 28 soorten, dus een tegengif is er niet echt…Uhm oke…nu maar hopen dat we die NIET tegen komen… Maar uiteraard Mano en ik ’s nachts even bij de rivier gekeken of we nog beestjes tegen kwamen en jah hoor een gele gifkikker gezien. Daarna in onze hangmat, super grappig, mega lachkick gehad, mooie eerste dag! :-D

Dag 2: 5 uur ’s ochtends op en na een stevig ontbijt gingen we opweg, want we hadden een 7/8 uur durende hike voor de boeg!  Tussen het klimmen door passeerden we indianendorpjes waar ze cocaïne aan het verplanten en oogsten waren. Cocaïne mag alleen door vrouwen geplukt worden ivm hun vruchtbaarheid. Ook hadden ze een mega varken met allemaal kleine biggetjes, super schattig. Onderweg kwamen we gigantic kalkoenen tegen en hebben we de vrucht cacao geprobeerd, super lekker, lijkt een beetje op soursaka. Rond 12 uur kwamen we bij het eerste kamp aan. Daar mochten we in de rivier zwemmen en ik zeg je, daar waren we zwaar aan toe! :-D Er was een stroming die je kon nemen en dan kwam je weer terug bij de entrance. Het water was wel ijskoud, super verfrissend! Ook was er een waterval tussen de rotsen waar je onder kon gaan staan. Ff de natte spullen op de waslijn gehangen en goed gegeten (spaghetti). Daarna begon de barre tocht omhoog, 1 uur klimmen! :-D Boven aan de berg kregen we rietsuiker. Gek spul, je moet er op kauwen en zuigen en daarna uitspugen. Onderweg kwamen we een groep tegen die op de terugweg was, deze vertelde dat er bedbugs waren in het laatste kamp Paraiso Teyuna, dus dat we hangmatten moesten kiezen ipv bedden, good to know! ;-) Verder hebben we nog een mega rivier gecrossed, dat betekend alles uit, naja veel! Haha Het laatste stuk was weer veel klauteren, rotsen, rivieren alles! Eenmaal aangekomen onze hangmat gekozen, gedoucht en een biertje gedronken. Aangezien het eten lang op zich deed wachten hebben we met de groep shithead gespeeld bij kaarslicht. En dit keer was het eten echt geweldig! Iedereen kreeg een hele Tilapia! DUSHI!!! :-D Verder hebben we mega gelachen met John en Robyn. John was jarig en we hebben met z’n allen een fles Aguardiente gehaald. Super gezellige dag en avond, hangmatjes here we come! 

Ps: In de groep zitten behoorlijk wat typetjes. Zo hebben we mister knipperoog. Deze jongen vertaald alles, maar mega langzaam en daarbij knippert ie non stop met z’n ogen. Hij hoort zichzelf te graag praten…aaargh! Ook heeft hij zijn mond de hele tijd een stukje open. En dan hebben we nog tante Sidonia. Een bazig vrouwtje die denkt dat ze overal verstand van heeft en dit dan moet delen, beetje aparte humor ook. Tsja als je zolang moet hiken dan kan je sommige mensen gewoon even niet meer luchten, maar daar konden wij dan ook wel weer om lachen haha! ;-)

Dag 3: Vandaag is dan eindelijk de dag dat we Ciudad Perdida zullen betreden!  Vroeg op, alle natte spullen op de waslijn en let’s go! Beetje slecht geslapen, want midden in de nacht werd ik wakker doordat een kat steeds naar mn reet greep, door de hangmat heen!!!Aaaaaah hahaha best scary, aangezien ik eerst niet wist dat het een kat was! ;-) Goed na een rivier gecrost te hebben moesten we 1200 traptreden op, damn! Je vraagt je dan echt af hoe die mensen dat gelegd moeten hebben toen der tijd… Eenmaal boven, fantastisch! Overal zie je ronde plaatsjes van steen, daar woonden families op. Hoe groter het stuk hoe meer kinderen de families hadden. Als een familie overleed werden ze op het stuk gelegd en werd er een paar maanden later overheen gebouwd…freaky! ;) Zo bestaan er 400. Ook zijn er nog meer dan 200 verborgen steden of villages. Bizar om te bedenken dat overal waar je kijkt dus nog onontdekte steden liggen. Anyways we hebben heel wat foto’s gemaakt, prachtig uitzicht over de bergen en op de ruines van de verborgen stad. Heel bijzonder! :-D Ook liet de gids zien hoe ze van blaadjes een soort inkt maakten. Een groen blad zorgde voor de kleur paars!  Na daar lekker in het zonnetje gechillt te hebben met wat snackjes gingen we weer terug naar het kamp. Daar weer warm gegeten en toen door naar het kamp waar we die dag ervoor gezwommen hadden. Nou Mano en ik gingen als een speer! We liepen zwaar voorop!  Wel 2x op mn plaat gegaan, 1x face first en 1x but first haha ;-). Als 1e bij het kamp aangekomen zijn we gelijk gaan zwemmen. Tijdens het eten vertelde de gids dat de Indianen op hun 18e een soort vrucht krijgen, waar ze kapotte schelpen in doen en die stampen ze dan met een soort stokje. Terwijl ze dat doen kauwen ze de hele dag op cocaïne bladeren en het sap doen ze op het stokje, wat ze dan weer over de schil wrijven van de vrucht. Het is een soort dagboek. Bijzonder verhaal! :p Na het eten gingen we vroeg op bed, kapot van al die mooie indrukken en de 8 uren wandelen! 

Dag 4: Dit werd een hike zonder stops bijna! Dus weer vroeg op. Iedereen was zich klaar aan het maken en in eens commotie! Had een jongen zn schoen aangetrokken en voelde hij wat in de punt. Dus de schoen uitgeklopt, zat er een mega spin in zijn schoen, echt bizar groot!!! CREEPY!!! Anyways deze hike heb ik vooral met de South Africans Robyn en John gelopen, gewoon pijn in mijn wangen en buik van het lachen. Wat een leuke mensen zeg! :-D Onderweg kwamen we nog een eekhoorn tegen en een klein zwart slangetje met gele stipjes op z’n hoofd. Eenmaal terug in het dorpje waar we begonnen waren gingen we gelijk aan het bier! Zo verdiend!!! ;-) Na een goeie maaltijd gingen we met het busje terug. We hebben afscheid genomen van Tina het NLse meisje die met een Australische jongen verloofd was en spraken met the SouthAfricans af om ’s avonds te meeten. Mano en ik waren allebei geïrriteerd, maar na een douche en even gechillt te hebben op het balkon van het hostel in Taganga ging het wel weer!  Helaas hebben we the South Africans niet meer getroffen, maar ik had nog wel haar hikingboots, dus dat kwam de dag erna wel! ;-) Mano en ik gingen op stap! In het surftentje onder Sensation hebben we mojitos gedronken en toen naar boven. Aparte sfeer! Er waren 2 gasten zwaar aan de drugs en die dansten alsof het hun leven er vanaf hing haha, vind ik mooi! :-D Ook waren er hoeren aanwezig, waarvan 1 een trafo was en waren er heel wat mannen die met me wilde dansen…Ik zelf was behoorlijk moe van de hike, dus had er niet veel zin in! :p Het waren 4 geweldige dagen! :-D

Next story coming up is Santa Marta en Cartagena! 


Besos y brasas,

Blanche